чәйнәү

ф. 1. Ашамлыкны яки берәр нәрсәне, авызда төкерек белән аралаштырып, тешләр белән ваклау, изү 2. Тешләр белән эләктереп алып кысу-кыскалау. Авызда йотмыйча тотып, тешләр белән кысу, әвәләү сагыз чәйнәү 3. Нәр. б. тешләр белән бик каты кысып өзгәләү, ботарлау, өзеп чыгару кеше чәйни торган усал эте булган 4. күч. Кем. б. гайбәтен, яманатын сату; аның турында начар сөйләү. Берәр нәрсә турында озак һәм ялыктыргыч итеп сөйләү; бер үк нәрсәне кат-кат сөйләү, кабатлау. с. Башкаларны шулай чәйнәргә, бер сүзне кат-кат сөйләргә яратучан, шуңа әвәс чәйнәү кеше 5. күч. Кемне дә булса даими рәвештә тиргәү, аңа бәйләнү; туктаусыз шелтәләү